Jak pomóc przedszkolakowi radzić sobie z własną złością

Złość –  jest to naturalna reakcja na stresujące czy nieprzyjemne sytuacje. Na początku złość może być użyteczna jako mechanizm obronny, który pomaga reagować na zagrożenia oraz chronić własne granice. Problem pojawia się, gdy złość staje się nadmierna, częsta czy trudna do kontrolowania. Może prowadzić do negatywnych konsekwencji dla zdrowia psychicznego i społecznego. Złość może przyjąć różne formy od subtelnych odczuć irytacji po wybuchy gniewu. Skierowana  jest na konkretne sytuacje, osoby lub zdarzenia. Jest wiele czynników, które mogą wpływać na pojawienie się złości, takich jak:

• stres,
• zmęczenie,
• frustracja,
• napięcie emocjonalne,
• brak akceptacji czy niezrozumienie.

Istnieją także takie przypadki, kiedy złość może być również skutkiem poważniejszych problemów zdrowotnych, takich jak: zaburzenia nastroju czy traumy emocjonalne.

Dzieci pomimo swojego uroku i radości, także doświadczają emocji, w tym złości. Dla wielu rodziców i opiekunów, radzenie sobie z wybuchami gniewu u małych dzieci może być wyzwaniem. Jednak istnieją skuteczne strategie, które pomogą dzieciom opanować swoje emocje. Oto kilka praktycznych wskazówek, jak pomóc przedszkolakowi radzić sobie z własną złością.

1. Uczyć emocjonalnej samoregulacji

Na początku należy pomóc dziecku rozpoznawać swoje emocje, nazywać je i wyjaśniać, co się dzieje. Przykładem może być – „Widzę, że jesteś bardzo zły, że musisz podzielić się zabawkami. To w porządku czuć się zły, ale możemy znaleźć rozwiązanie razem.”

2. Uczyć motywacji do działania

Kiedy dziecko odczuwa złość, może być skłonne do reakcji impulsywnych, Warto nauczyć przedszkolaka alternatywnych sposobów wyrażania swojej złości. Należy zachęcać dziecka do używania słów np. „Jeśli jesteś zły powiedz mi, co Cię boli, a ja postaram się pomóc”. Dobrym sposobem jest technika „zapytaj siebie”. Stwórzcie z dzieckiem wspólną listę pytań, które może sobie zadać, gdy czuje złość. Np. „Czy to, co mnie złości, jeść rzeczywiści ważne?, „Co mi da, a co zabierze moja złość?”.

3. Stosować metody aktywne

Aktywność fizyczna to dobry sposób na rozładowanie napięcia, „spalania” złości np. sport, ruch, taniec. Dziecko może również liczyć do 10 czy głośno śpiewać. Dobrym sposobem jest tworzenie rozwiązań przed i po np. Emocjonalna książka obrazkowa – można stworzyć razem z dzieckiem książkę obrazkową, która przestawia sytuacje przedstawiające złość i sposób w jaki sobie z nimi radzi. Następnie można nazwać bohaterów i wyobrażać sobie, jak zachowują się w różnych sytuacjach.

Można także uczyć radzenia sobie ze złością, gdy jej nie ma np. technika „stop, pomyśl, zastosuj” – uczy się zatrzymania przed reakcją.

4. Uczyć technik relaksacyjnych

Techniki relaksacyjne, oparte są głównie na oddychaniu czy skupieniu się na czymś przyjemnym, mogą pomóc dziecku opanować swoje emocje. Pokazać dziecku, jak oddychać spokojnie i równomiernie, mówiąc: „Wdech – liczymy do trzech, wydech – dmuchamy na piórko.”

5. Dawać przestrzeń na wyrażenie emocji

Dzieci potrzebują przestrzeni do wyrażania swoich emocji. Nie tłum reakcji dziecka, gdy jest złe a zabierz je w spokojne miejsce np. kącik wyciszający i pozwól mu opowiedzieć o swoich uczuciach i doświadczeniach.

6. Chwalić pozytywne zachowania

Pozytywne wzmocnienie może być skutecznym narzędziem uczenia  dziecka radzenia sobie z własną złością. Chwal dziecko za prawidłową reakcje na sytuacje wywołujące złość.

Radzenie sobie z własną złością jest ważną umiejętność życiową, którą można kształtować od najmłodszych lat. Stosując się do powyższych wskazówek, możemy pomóc dziecku opanować swoje emocje i pokazać, jak prawidłowo radzić sobie z złością.

Autor: Natalia Antosiak