Motywacja dziecka drogą do sukcesu

Motywacja już od najmłodszych lat ukierunkowuje na osiągnięcie określonych wyników, dlatego jest istotnym elementem wychowania młodych ludzi. Często rodzice, wychowawcy nieświadomie popełniają masę błędów, nie zdając sobie sprawy, iż mogą tym samym hamować rozwój intelektualny oraz chęci poszerzania pasji i wiedzy u swoich dzieci.

Aby odpowiedzieć na kluczowe pytanie jak motywować kilkulatka powinniśmy się skupić na tym co może go zniechęcać.

Najczęściej rodzice nienaumyślnie nagradzają materialnie dziecko za naukę, myśląc że jest to najskuteczniejszy sposób motywacji. Niestety konsekwencją takiego zachowania może być zniechęcenie dziecka do dalszej nauki spowodowane brakiem sukcesów czy też obawą przed porażką. Młody człowiek podejmując wyzwanie skupia się tylko na nagrodzie na przykład w postaci nowej zabawki lub wyższego kieszonkowego. Już eksperyment z 1973 roku przeprowadzony przez psychologów z Uniwersytetu Stanford udowadnia, iż nagroda nie motywuje dziecka do dalszej chęci zgłębiania wiedzy. Podczas tego badania dwie grupy dzieci otrzymały zestaw kredek. Pierwsza grupa miała tylko rysować zaś druga miała otrzymać nagrodę za najlepszy rysunek. Dzieci w pierwszej grupie miały okazję poznawać i odkrywać nowe pasje. Nagroda odciągnęła uwagę od zadania w drugiej grupie dzieci. Dziecko podjęło wyzwanie tylko po to, aby zdobyć nagrodę.

Będąc przy temacie nagród warto poruszyć również kwestię kar. Karanie, szantażowanie czy też w najgorszym przypadku grożenie, powoduje ciągły strach i obawę u dziecka. Następstwem takiego działania jest brak zaufania. W takim przypadku zadania są wykonywanie tylko dlatego, aby uniknąć kary a nie żeby nauczyć się czegoś nowego.

Kolejnym błędem, ale jakże istotnym jest brak wsparcia u rodziców. Większość z nas z pewnością doświadczyła w szkole porównywania do innych, a przecież każde dziecko jest inne a zarazem wyjątkowe. Nadmierne wymagania wobec dziecka wywołują u niego presję, z którą ciężko sobie później poradzić. Dziecku należy pomagać rozwijać nowe umiejętności, budując w nim przekonanie jak ważne jest podejmowanie wyzwań, a porażka nie jest niczym złym. Dziecko musi poznawać swoje mocne i słabe strony. Popełnianie błędów jest nieodzownym elementem uczenia się, a więc jako rodzic nie warto koncentrować na błędach całej swojej uwagi, zamiast tego warto chwalić starania dziecka i jego postępy w danej dziedzinie.

Rodzica jak i nauczyciela powinny interesować problemy dziecka w danych dziedzinach. Ważne jest, aby ich nie unikać i nie bagatelizować. W takich sytuacjach łatwo jest zlekceważyć rodzące się zagrożenia w rozwoju dziecka. Odpowiednie postawy wychowawcze są w stanie zaspokoić jedne z istotniejszych potrzeb dziecka, czyli akceptację oraz bezpieczeństwo. To właśnie dzięki temu możemy odpowiednio motywować dziecko do poszerzania granic, tego co już poznane. Stawiając dziecku określone cele i wymagania pamiętajmy o jego możliwościach i naturalnych predyspozycjach. Dziecko mające zdolności manualne nie koniecznie będzie miało predyspozycje żeby zostać lekarzem. Pamiętajmy, że dziecko powinno mieć możliwość własnego wyboru swojej pasji.

Warto pamiętać, iż motywacja jest ważnym zadaniem, przed którym staje każdy opiekun czy rodzic i jest procesem złożonym. Dziecko otoczone miłością i wsparciem w domu, w przedszkolu oraz w szkole wzmacnia poczucie własnej wartości oraz z chęcią poszerza swoje umiejętności. Wspieranie pozytywnych postaw oraz docenianie wysiłku włożonego w dane zadanie prędzej zmotywuję dziecko do dalszego rozwoju niż narzucanie, karanie, wytykanie błędów czy obawa przed porażką.

Bibliografia:

• Brophy, Motywowanie uczniów do nauki, Warszawa 2012r., PWN
• J. Marzanno, Sztuka skutecznego nauczania, Warszawa 2012r., CEO
• Silberman, Uczymy się uczyć, Gdańsk 2005r. GWP
• Agnieszka Wentrych„Bliżej przedszkola” Październik 2019